Het was zoals op de foto is te zien enorm druk in Takeshita Doori, en het feit dat we nog zo'n 35kg bagage mee te slepen hebben naar Nagasaki heeft ons belet echt te gaan winkelen. Jeroen en ik hebben wel awesome schoenen gespot, dus we gaan in Nagasaki zeker nog even op schoenenjacht! Daarnaast staan er veel omroepers/proppers bij iedere winkel, de meeste zijn vrouwen en die hebben zo'n vreselijk nasale stem dat je de lust om binnen te gaan kijken ook wel ontnomen wordt xD
Toen we naar Harajuku toe liepen vanaf het metro station en toen we langs een grote straat in Harajuku liepen, liepen we per toeval ook nog tegen twee wijkmatsuri's aan, waarbij de mikoshi door de straten heen werd gedragen, onder aanmoediging van de wijkbewoners. Als goed Shintoist doe je dat als man 1 of 2 keer per jaar. De tweede matsuri was wel duidelijk uitgebreider dan de andere, want die had de schrijnpriester en een muziekwagen bij zich. Zij hadden ook duidelijk meer gedronken dan de andere groep, mensen leken een stuk joliger onder het tillen van zo'n zwaar object.
Deze vrolijkheid was ook een groot verschil met de plechtige processies van de huwelijken die we hiervoor in de Meiji Jingu hebben gezien. In onze Westerse ogen is een huwelijk, ondanks de serieuze en plechtige geloftes, een gebeurtenis die gevierd dient te worden. Hoewel wij de bruid en bruidegom konden zien aan het begin van de processie, voelde het soms meer alsof het een soort begrafenis was: de meeste gasten waren in het zwart gekleed en iedereen keek serieus en zweeg. Hoewel het aantal scheidingen in Japan langzaam stijgt, is een huwelijk nog steeds een zeer serieuze aangelegenheid en gaan de bruid en bruidegom een verbintenis voor het leven aan. Misschien dat ze daarom zo serieus zijn. Of misschien gewoon omdat een huwelijksceremonie in de Meiji Jingu enorm veel geld kost, en er niks mis mag gaan. Het was hoe dan ook erg leuk om te zien :D Ik heb er wat filmpjes van gemaakt, ik zal die later proberen te bewerken en online te zetten.
De drukte van Harajuku werd in eerste instantie opgevolgd door de enorme herrie van de jukebox van de 50's rockers, die iedere zondag te vinden zijn voor de ingang van Yoyogi Park. Dit zijn een aantal mannen, voornamelijk babyboomers, die zich iedere zondag verkleden als een personage uit Grease en dan de hele dag dansend doorbrengen op muziek uit de jaren '50. Achterop de foto is een ander groepje te zien, wat samen rock en roll danst. Naast deze vrijwillige straatartiesten staan er op zondag een heleboel aspiring zangers/zangeressen/muzikanten/artiesten in Yoyogi Park. Tijdens enkele vrije uurtjes stellen zij hun talenten ten toon in de hoop ooit ontdekt te worden en door te breken. Er waren vandaag vooral heel erg veel verschillende muziekgroepjes, verspreid door het hele park, die als gratis vermaakt voor alle aanwezige families dienden. Onder families reken ik hier ook een stel met een hondje (hoewel de Japanner van mijn lengte met een Deense Dog hier een bizarre uitzondering op vormde), want de hondjes hebben in Japan hun eigen kinderwagen en worden op heel veel verschillende manier compleet in de watten gelegd.
Met de relaxte sfeer van het park kan ik voorlopig zeggen dat dit mijn favoriete plek in Tokyo is, gevolgd door Shibuya.
Er staan inmiddels ook wat nieuwe foto's in mijn diavoorstelling en (straks) ook in mijn blogpost van gisteren :)
- Er zit veel chloor in het Japanse leidingwater, wat het douchen tot een enigszins dubieuze ervaring maakt. Ben je nu fris, of stap je net uit het zwembad?
- Het algemene straatbeeld van Japan is schoon en opgeruimd, totdat men naar boven kijkt. Elektriciteitskabels netjes wegwerken is Japanners onbekend.
- Alle auto's hebben normale zijspiegels. Behalve taxi's, daar zitten ze halverwege de motorkap.
- Ik heb nog bijster weinig duiven op straat gezien :D
yoo! gave zondag zeg, dan is die van mij toch een beetje saai :p vind vooral douchen met chloorwater erg interessant: ik zou ook zeggen 'na chloor moet je douchen' :p Enne, als je een duif spot, picturetime!
BeantwoordenVerwijderenIk zou zo snel mogelijk een leiding aanleggen, vanuit Nederland naar Japan, zodat je van die dubieuze ervaring af bent! =p
BeantwoordenVerwijderenSuper leuk geschreven, ga so dooooooooor!
je hebt mijn studiemiddag weer opgevrolijkt!
kusje
er zijn weinig vogels in Tokyo omdat er weinig troep en dus weinig eten op straat ligt. Harajuku is op zondag echt een gekkenhuis. Vond zelf dat het chloorgehalte in het leidingwater nog wel meeviel in vergelijk met Frankrijk. Ik kreeg in Januari wel echt een enorme droge huid van alle climate control in gebouwen.
BeantwoordenVerwijderenHet ziet er ontzettend druk uit (not really my cup of tea), maar wel leuk om te zien allemaal :)
BeantwoordenVerwijderenx
volgens mij was het een leuke dag ^^
BeantwoordenVerwijderenal was het straatartiesten aanbod wat magertjes
:x
ha Aranka
BeantwoordenVerwijderennatuurlijk volg ik jou ook,de combinatie met jou schrijven en Jeroen zijn filmpjes vind ik geweldig! je schrijft erg begrijpelijk,zodat ik een goed beeld krijg,en de filmpjes van Jeroen maakt het af! hoewel ik er nog maar 1 gezien heb hahahahaha
maar dat komt nog wel! als Jeroen niets heeft ga ik naar jou!ik blijf dus mooi op de hoogte van jullie avontuur!
wens jullie een fantastisch jaar toe,maar ik merk wel dat dat ook wel lukken gaat! xxx
Ine Strijbosch.
Jaa bruiloften bij Meiji Jingu, dat gebeurt echt elke dag daar xD
BeantwoordenVerwijderenMaar dat over dat Japanse leidingwater heb ik dit jaar en vorig jaar geen last van gehad, dus ik weet niet of het misschien ligt aan waar jullie verblijven? XD
Als je naar Central Tokyo gaat, dus waar het keizerlijk paleis, Diet building en Tokyo Tower, dan zul je zien dat de kabels daar wel netjes zijn weggewerkt. Reden: de gebouwen zijn daar zo ontzettend aardbevingsbestendig dat ze de kabels daarin kunnen wegwerken.
超懐かしい~!
BeantwoordenVerwijderenMeer heb ik er eigenlijk niet over te hebben, behalve dat ik alweer uitkijk naar een volgende update! ^^
Liefs!
Anja (moeder van Aranka):
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk om zo vanaf mijn werkplek in de pauze jouw "dagboek" te kunnen lezen. Net als Ine jou volgt, volg ik uiteraard Jeroen ook. En inderdaad, jullie vullen elkaar's reisverslagen heel mooi aan. We lopen nog net niet naast jullie, maar dat ligt nog in het verschiet. Het doet me heel goed te kunnen lezen dat jullie zo volop genieten. En zoals ook Ine al aangaf, je hebt een heerlijke schrijfstijl. Volgens mij moeten we deze verslagen met foto's tzt maar eens bundelen in boekvorm en ook op DVD zetten. Daar kunnen dan ook de filmpjes van jullie aan toegevoegd worden. Ik kijk al weer uit naar het volgende verslag. It makes me hungry for more...
Liefs, mama
Haha, jullie lijken Els en mij wel; volledig onwetend tegen matsuri aanlopen xD
BeantwoordenVerwijderenMaar hé, je hebt nu ook over Takeshitadoori gelopen, awesome innit? :P
Ik blijf je stalken ;)