Shibuya's Secrets

Jeroen says: POEP! Haha, nu staat er poep op je blog! 2x!

... Dus. xD

Na een nacht belachelijk lang geslapen te hebben op niet bijzonder comfortabele bedden (ik verdenk ons hostel ervan futon dekens als matrassen te gebruiken), hebben we vandaag rustig ontbeten en zijn we daarna richting Shibuya vertrokken. Shibuya is één van de hipste wijken van Tokyo, en herbergt ook het drukste metrostation ter wereld. Dagelijks reizen zo'n 1.3 miljoen mensen via dit station. Dat levert dan dus ook het drukste kruispunt ter wereld op!
En met een Starbucks op de tweede verdieping aan dit kruispunt, was dit een mooie gelegenheid om nóg een filmpje over dit kruispunt te produceren. Ik moet echter even wachten op Jeroen om het erop te zetten, want ik ben zelf te onkundig/lui om het te bewerken xD Ik heb in ieder geval drie kwartier, Jeroen en Ernst waren de CD's in de winkel aan het checken (de Starbucks in Shibuya zit in een winkelcomplex) met antropologische interesse samen met Aniek zitten kijken naar alle mensen die daar liepen. En een interessante sidenote voor Japanologen: Matcha Frappa's zijn de bom!! 8D


Daarna zijn we de 109 ingelopen, waar Aniek verliefd is geworden op een Liz Lisa tasje en waar Jeroen en Ernst gek werden van al het lawaai, de glitter en de geparfumeerde lucht. Daarna hebben we snel wat gegeten bij de Burger King (I know, een Amerikaans fastfood restaurant of all places >.>), omdat we daarna een eetafspraak hadden staan. Tot die tijd hebben we echter verder door Shibuya gelopen, waar we onze ogen uit bleven kijken. Een grote gameparlor bijvoorbeeld, waar de onderste verdieping helemaal is ingericht voor meisjes (bijv. een halve verdieping vol met purikura-machines), en de overige verdiepingen echt gericht zijn op gokspellen (met zelfs een paardenrace simulator!). Die dingen produceren een decibel, het is niet te geloven. Wel erg grappig :D
Eigenlijk hebben tot het avondeten verder weinig gedaan, vooral heel erg veel gekeken. Om half zeven hadden we afgesproken met een paar mensen uit het hostel van Ernst, maar door een niet al te slimme afspreekplek ("een kaartjesautomaat"; Ernst, er zijn 6 uitgangen op Shibuya, dus véél kaartjesautomaten...) zijn we hen waarschijnlijk misgelopen, en hebben we uiteindelijk alsnog met ons vieren gegeten. Na enigszins doelloos door Shibuya gelopen te hebben (Aniek en Ernst wilden Jeroen en mij volgen, maar wij kennen de weg helemaal niet, noch lekkere eettentjes) zijn we uiteindelijk beland bij een fastfoodketen genaamd Sukiya. Hier heb ik heerlijke yakitori gegeten, en daarna zijn we langzaam teruggelopen naar de metro om vervolgens weer in het hostel te belanden, waar ik nu in de huiskamer deze blog zit te typen.

Voor morgen hebben we echter grootsche plannen, namelijk naar Yoyogi Park en de wijk Harajuku. Dit zijn enorme hotspots, ook bij de Japanners zelf. Ik ben zeer beniewd, zeker omdat het goed weer beloofd te worden!

Nog enkele andere verwonderingen van vandaag en gisteren:

• Japanners hebben raar dun, éénlaags wc-papier
• Japanse meisjes/vrouwen kunnen eigenlijk heelmaal niet op hoge hakken lopen, maar toch doen ze dat massaal
• Japanners gaan niet naast buitenlanders zitten in de metro, als ze dat kunnen vermijden. Zelfs als de plek naast jou de enige nog beschikbare plek in de coupé is.
• Modegevoel is bij de meeste Japanners ontzettend afwezig. En tóch zien de meesten er heel hip uit.
• Travestieten in Japan kunnen, ondanks het androgyne uiterlijk der Japannersch, ook over the top zijn xD
• Er zijn nog verrassend veel mollige/stevige/dikke Japanners in Tokyo
• Het aantal negers in Shibuya is bizar hoog xD Zo hoog dat je in 10 minuten lopend "Spot de Neger" wel bijna 30 negers kan zien xD En we zijn er ook nog steeds niet uit wat zij als doel/motivatie voor Japan hebben.
• Thema purikura-machines zijn eng. En onwerkbaar. Maar onze purikara zijn wel erg leuk geworden!
• Kleine Japanse kindjes zijn en blijven té schattig voor woorden. Zeker als ze hoedjes met oortjes dragen.
• Japanse vrouwen bleken/verven allemaal hun haar om op te vallen, maar inmiddels hebben zoveel vrouwen dat gedaan dat ze weer allemaal dezelfde haarkleur hebben.
• Een Japanse relatie werkt zo: De man gaat mee winkelen en draagt haar tasje, de vrouw gaat mee naar de game parlor waar ze zit en toekijkt hoe de man zit te gokken.

Er zijn volgens mij nog een hoop dingen die ik inmiddels vergeten ben, omdat ik het nergens kon opschrijven, dus vanaf morgen neem ik een boekje mee om dingen in op te schrijven! Of ik vraag Jeroen om het op te slaan in zijn mobieltje. :)