Visum, I has it!

Gisteren ben ik samen met Jeroen (zie foto) naar Den Haag afgereisd om daar op de Japanse ambassade ons visum voor Japan aan te vragen.

Om ons visum aan te kunnen vragen moesten we eerst bij Kunimori-sensei, de docent die alle buitenlandverblijven van studenten Japanologie regelt en begeleidt, ons Certificate of Eligibility en onze Letter of Acceptance ophalen. Deze documenten, en met name het Certificate of Eligibility, zorgen ervoor dat een visum aanvraag niet 2 à 3 weken duurt, maar slechts een middag. Omdat wij echter pas rond lunchtijd aankwamen in Den Haag en de ambassade dan een uur dichtgaat, hebben Jeroen en ik eerst uitgebreid zelf gelunched bij een Engelse tearoom genaamd Scallywag's  in de Chinatown van Den Haag (scones! ♥). Hierdoor kwamen we echter vrij laat aan op de ambassade, waar we een aanvraagformulier voor onze kiezen kregen dat toch iets ingewikkelder was dan we dachten.

Daarom zijn we vandaag aan het begin van de middag teruggegaan naar Den Haag, waar we ditmaal ons paspoort mét visum weer mee naar huis mochten nemen! Zoals aan de foto's is te zien, zijn we er erg blij mee! We hebben ook erg leuke (en vooral handige) documenten mee naar huis gekregen, twee die ons erop wijzen hoe we zogenaamde re-entry visa aan kunnen vragen (het visum dat we nu hebben is maar eenmaal geldig om Japan in en uit te komen en ik heb in ieder geval nog plannen om op vakantie naar Korea te gaan) en één die ons "voorbereidt" op het leven in Japan! Ze denken ook aan alles☺

 Hoe dan ook, er is nu écht geen weg meer terug (al was die er natuurlijk eigenlijk al niet meer toen we onze vliegtickets boekten) en het aftellen is begonnen! Ik ben nog maar 4 weken in Nederland en verdeel deze tijd tussen mijn vrienden in Leiden en thuis in Apeldoorn. Inmiddels zit in middenin de verhuizing in Leiden, zal ik volgende week nog een aantal dagen werken om wat spaarcentjes die ik recentelijk aan o.a. een nieuwe laptop heb uitgegeven weer terug te verdienen en daarna is het slechts nog de laatste paar dingetjes regelen voor het grote afscheid nemen van iedereen kan beginnen.
Maar eerst gaan we a.s. maandag nog gezellig met een aantal mensen van de Nagasaki-gangers met elkaar wat eten bij iemand thuis zodat we elkaar nog wat beter leren kennen voordat we allemaal bij elkaar zitten en het leven in Japan gaat beginnen..