Nou, dit is de perfecte post om meteen van het verleden naar het heden over te schakelen. Vandaag ben ik namelijk ook naar dit kleine eilandje vlak buiten de haven van Nagasaki gegaan, evenals afgelopen december. De samenstelling van de groep was anders, maar aangezien je op het eiland nou niet zo bijzonder veel kan doen heb ik wel ongeveer hetzelfde gedaan :)
De eerste keer dat ik naar Iou Jima ben gegaan was op donderdag 23 december 2010. Dit weet ik nog heel precies, omdat we op deze dag vrij hadden vanwege de verjaardag van de keizer van Japan. Een soort Koninginnedag dus eigenlijk, haha! Alleen lijkt het in ieder geval een stuk minder feest dan Koninginnedag in Nederland is, maar misschien is mij dat gewoon niet opgevallen omdat ik op die dag niet in de stad was.
Deze eerste keer ging ik op uitnodiging van mijn mentor Go met Thijs, een mede-Nederlander, twee Koreaanse meisjes en Airi, een Japans meisje, naar Iou Jima om daar de dag door te brengen. Enigszins verlaat verzamelde iedereen zich in de haven om daar op de boot naar het eiland te stappen. Nou ja, ik zeg wel boot, maar meer dan een grote versie van een veerpont is het eigenlijk niet. Hoe dan ook, vanwege het voor december nog heerlijke weer zijn we bovenop het dek gaan zitten - op mijn initiatief. Soms ben ik toch Nederlandser dan ik denk, maar ik kon het niet laten om niet op dek te gaan zitten in dit heerlijke weer en niet te genieten van de zeelucht!
Eenmaal aangekomen op het eiland zijn we fietsen gaan huren, waarmee we als eerste het eiland rondgefietst zijn. Nou is het eiland niet zo heel erg groot, dus daar waren binnen twee uur eigenlijk wel weer klaar mee, ondanks een tussenstop op het strand, bij de vuurtoren van het eiland en wat andere kleine toeristendingetjes.
Persoonlijk vond ik vooral het strand heel erg lekker, zoals te zien is aan de profielfoto die ik gebruik op Facebook en op Skype. Die foto is door Go, mijn mentor, genomen aan het strand, terwijl ik - als enige - het aan durfde om even in het zeewater te gaan lopen. Zo vaak ga ik in Nederland nou ook weer niet naar het strand, maar je leeft denk ik toch altijd met het idee dat als je er heen wíl, je er zo bent. In Japan is dat dus niet zo, dus ik was kinderlijk gelukkig toen ik eindelijk weer zon, zee en zand in de buurt had.
Na de fietstocht was het tijd voor de onsen, een heerlijke Japanse uitvinding die ik zeker ga missen in Nederland! In principe lijkt het op een openbaar badhuis, al hebben ze dat in de onsen wel naar een hoger niveau getild. In het douche gedeelte kun je jezelf uitgebreid verwennen met shampoo's, conditioners, scrubs etc. Zelfs je tanden poetsen is mogelijk in dit gedeelte. Menig Japanse vrouw zit dan ook een flinke tijd in het douche gedeelte, tot iedere vierkante centimeter huid goed onder handen is genomen. Na het douchen is het tijd voor weken in badwater. Veel onsens hebben een aantal verschillende baden, die allemaal weer voor iets anders goed zijn. Zo heb je baden met zout water, met koolzuur in het water of met een elektrisch stoeltje. Hoe het er bij de mannen aan toe gaat zou ik niet kunnen zeggen, maar bij de vrouwen wordt er heel wat afgekletst tijdens zo'n onsen bezoek. Het is dan ook niet vreemd dat je flinke groepen samen naar de onsen ziet gaan; en dat geldt ook voor de mannen. Na het badderen is het dan tijd om je nog een keer grondig af te spoelen en je daarna weer aan te kleden, allerlei crèmetjes te proberen die vaak door de onsen geleverd worden en daarna helemaal fris en fruitig - nou ja, fruitig.... slaperig vooral! - het badhuis uit te stappen.
Voor vandaag gold ongeveer hetzelfde regime, al konden we door het betere weer langer op het strand doorbrengen. Daar hebben we heerlijk genoten van onze lunch, en in het zeewater gelopen - ondanks alle roodalg die erin ronddreef (die verzamelde zich gelukkig maar aan één kant van het strand, dus we zijn aan de andere kant gaan zitten).
Dit keer ben ik wederom samen met mijn mentor Go gegaan, maar was de hele trip op initiatief van mij en Aniek, mijn mede-Nederlander en huisgenootje. We hebben een hoop mensen uitgenodigd en zijn uiteindelijk geëindigd met een aantal Japanners, een Amerikaan en een paar van de nieuwe studenten uit Korea.
Na Iou Jima zijn we allemaal teruggegaan naar Nagasaki, waar we met iedereen naar de kaiten zushi zijn geweest; de beroemde sushi van de lopende band! Daar moesten we ondanks het vroege tijdstip helaas in groepjes opslitsen, al bleek dat achteraf niet zo heel erg te zijn. Onze Japanners en Koreanen hadden namelijk veel meer honger dan wij, dus wij zijn op een gegeven moment maar ijs en koffie toe gaan halen in het nabijgelegen winkelcentrum, de Yumesaito. Daar zijn ze ons later weer op komen zoeken en hebben we nog purikura gemaakt. Vooral het samen zijn met de Koreanen vond ik erg leuk, want dit zijn toch de mensen die we het komend half jaar nog gaan zien en dan is het wel zo leuk als we vrienden kunnen worden/zijn!
Foto's e.d. zullen gauw weer op Facebook verschijnen, dus voor diegenen die mij via Facebook volgen, hou het maar in de gaten! :D
Liefs
Jaloers!
BeantwoordenVerwijderenIk dacht, ik zie een business opportunity: een onsen in Nederland :P Na wat googlen blijkt een health spa in zutphen zich een ryokan te noemen. Ben bang niet zo uitgebreid als een echte japanse onsen, maar ziet er toch wel geinig uit :P
En sushi <3 ^^